Կարդա՛ և լրացրո՛ւ բաց թողնված տառերը:
Թիթեռնիկը երկա՜ր-երկա՜ր աչիկները հաեց երկնքին: Ի՜նչ պարզ է ու վճիտ երկինքը, կապույտ-կապույտ անսահմանություն, ուր հանդարտ լողում են իր թևիկների նման ճերմակ ապերը:
Ի՜նչ գեղեցիկ են ամպերը` սպիտակ, վարագույն, կապույտ: «Երանի՜ ամպ լինեի»,- շշնջաց թիթեռնիկն ու ընկավ երազանքների աշխարը: Նա փակեց աչերն ու իրեն ամպ պատկերացրեց:
Ահա լողում է ինքն այդ լուր երկնակամարում՝ արին մոտիկ: Արևն իր ջերմ շնչով գգվում է իրեն, փաղաքշում, շոյում մազերը: Ի՜նչ տաք է ու հաճելի այստեղ: Բայց պետք չէ շատ մոտենալ արևին. նա իր հուր շնչով կայրի իր քնքուշ թևիկները: Այդ մտքից թիթեռնիկը վեր թռավ և տեսավ` մոտիկ ծառը խորհրավոր ժպտում է: Ինչպե՞ս էր թիթեռնիկի երազի մասին իմացել այդ ծառը: Երևի նա լսել էր իր շշնջնը, կամ գուցե ծառերը գուշակնե՞ր են:
Ծառը որոշեց օնել թիթեռնիկին:
Աղբյուրները
https://ak4.picdn.net/shutterstock/videos/14099564/thumb/1.jpg?i10c=img.resize(height:160)
«Հայոց լեզվի հարցարաններ կրտսեր դպրոցականների համար» ձեռնարկ (Ա. Գալստյան, Ռ. Խարազյան. Ա. Բալայան, Եր., Էդիթ Պրինտ, 2010, 196 էջ)