1. Ատոմային օրբիտալների հիբրիդացում

 

 

Առկա ծրագրում դիտարկվում է երկրորդ պարբերության տարրերի՝ բերիլիում, բոր, ածխածին, ազոտ և թթվածին հնարավոր հիբրիդային վիճակները:

 

 

Բերիլիումի ատոմը, կովալենտային կապեր առաջացնելուց անմիջապես առաջ՝ կլանելով էներգիա, անցնում է գրգռված վիճակի, որին հետևում է $\mathit{sp}$ հիբրիդացումը:

 

 

 

 

 

Նույն ձևով բորի ատոմը ենթարկվում է $s{p}^2$ հիբրիդացման:

 

 

 

  

 

 

Ածխածնի ատոմին բնորոշ է առավելագույն՝ $s{p}^3$ հիբրիդացումը:

 

 

         

 

Ածխածնի ատոմին բնորոշ են նաև $\mathit{sp}$ (ալկին) և $s{p}^2$ (ալկեն) հիբրիդային վիճակները:

 

Ազոտի և թթվածնի ատոմներում վալենտային էլեկտրոնների ապազույգման հնարավորություն չկա, թե՛ ազոտի, թե՛ թթվածնի ատոմները ենթարկվում են $s{p}^3$ հիբրիդացման՝ չորսական օրբիտալներով՝ հինգ և վեց էլեկտրոնների մասնակցությամբ:

 

     

 

Մեկ էլեկտրոն ունեցող հիբրիդային օրբիտալների և ջրածնի ատոմների \(s\) օրբիտալների փոխծածկով առաջանում են ամոնիակի և ջրի մոլեկուլները: