Հայերենի բաղաձայն հնչյունները
Հայերենում բաղաձայն հնչյունների արտասանությունը տարբերվում է ձայնավոր հնչյունների արտասանությունից: Բաղաձայններն արտասանվում են արգելքներով. սրանց արտասանության ժամանակ մեկ ատամներն են խանգարում, մեկ շրթունքները, մեկ էլ լեզվի հետևի մասն է դառնում ուռուցիկ:
Բաղաձայն հնչյունները ձայնավորների պես երկար ձգել կամ դրանցով երգել չի լինի:
Հայերենն ունի \(30\) բաղաձայն հնչյուն, որոնք կարելի է ներկայացնել եռաշարք, երկշարք և մեկ շարք ունեցող աղյուսակով:
Ձայնեղ | Խուլ | Շնչեղ խուլ |
բ | \(պ\) | \(փ\) |
\(գ\) | \(կ\) | \(ք\) |
\(դ\) | \(տ\) | \(թ\) |
\(ձ\) | \(ծ\) | \(ց\) |
\(ջ\) | \(ճ\) | \(չ\) |
\(զ\) | \(ս\) | |
\(ժ\) | \(շ\) | |
\(ղ\) | \(խ\) | |
\(վ\) | \(ֆ\) | |
\(հ\) |
Առանձին շարք են կազմում ձայնորդ բաղաձայնները: Դրանք են՝ լ, ռ, ր, ն, մ, յ: